Prolog

Chodzę po mieście wpatrzona w swój telefon bo czekam na wiadomości od mojego brata Fede czy się dostaliśmy do nowej szkoły.Idąc tak nagle poczułam na sobie gorącą kawę. Spojrzałam się do góry i zobaczyłam przed sobą piękne szatyna o zielonych oczach był cudny(ogarnij się Castillo mówi moja podświadomość)

Z myśleń wyrywa mnie jego głos.

- Sory za tą kawę.

- Nic się nie stało, to moja winna nie patrzałam się na drogę.

-Mogę chociaż zaprosić cię na kawę na przeprosiny za ta wylaną na ciebie.

-Nie ma sprawy mam teraz akurat chwile to nie ma sprawy.

*10 min później

-Jak masz na imię - pyta się szatyn

-Violetta a ty ?

- Ja mam na imię Leon

-Jesteś stad spytałam zaciekawiona

-Tak jestem a ty ?

-Niestety nie jestem z Argentyny przeprowadziłam się niedawno do Buenos Aires.

Siedzieliśmy tak już pół godziny gdy nagle zadzwonił do mnie Fede i powiedział że musimy się szybko spotkać. 

Rozłączyłam się i pożegnałam się z szatynem.

Przed wyjściem usłyszałam tylko mam nadzieje że się spotkamy i poczułam jego usta na swoim policzku. Wzięłam kurtkę i wyszłam z kawiarni prosto do domu

****************************************

Przybywam do was z prologiem mam nadzieje że wam się spodoba mój blog bo założyłam go dziś. Jutro postaram się dodać rozdział zapraszam was do zakładki wasze sugestie gdzie możecie dodawać swoje propozycje i nie tylko do zobaczenia.

                             Next=3 kom